Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Ανακοίνωση ΠΑΣΚ για την εισοδηματική πολιτική - 2010

Φεβρουάριος 2010

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Από τις πρώτες κυβερνητικές εξαγγελίες είναι κοινή η διαπίστωση ότι για μια ακόμη φορά τη κρίση καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα των στιγμών που διέρχεται η χώρα, την επίθεση που δέχεται η Οικονομία μας από τους κερδοσκόπους των «αγορών» και των «επενδυτικών οίκων». Την κρίση, όμως, αυτή δεν τη δημιούργησαν οι εργαζόμενοι. Καλούμε τη Κυβέρνηση να αναζητήσει την αύξηση των δημοσίων εσόδων σε άλλες κατευθύνσεις. Ας απευθυνθεί στους τραπεζίτες, στους μεγαλοεπιχειρηματίες, στους μεγαλοεργολάβους, στους προμηθευτές του Δημοσίου, στα «golden boys», στους φοροφυγάδες, στους «έχοντες και κατέχοντες». Η ΠΑΣΚ με συνέπεια, υπευθυνότητα και δύναμη, αντιπαλεύει κάθε αντιλαϊκή πολιτική κάθε κυβέρνησης. ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Δεν είναι αποδεκτή η εξαγγελία για πάγωμα των μισθών στο Δημόσιο Τομέα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η οποία θα επιφέρει σημαντικό πλήγμα στους εκπαιδευτικούς που είναι από τους χαμηλότερα αμειβόμενους Δ.Υ. Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην επιχειρήσει καμιά περικοπή των επιδομάτων μας, αφού οι εκπαιδευτικοί αποτελούν το μόνιμο θύμα του «κατ’ ευφημισμόν» Ενιαίου Μισθολογίου στο Δημόσιο με τις τεράστιες μισθολογικές ανισότητες. Υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι από το 2002 δεν καταβάλλεται στους εκπαιδευτικούς το ποσό των 176 ευρώ μηνιαίως, ποσό που έχει καταβληθεί στο σύνολο σχεδόν των Δημοσίων Υπαλλήλων. Είναι σαφές ότι το δίκαιο αίτημά μας ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΙΣΘΟ ΜΑΣ είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.

Μπροστά στη κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται συνολικά (οικονομικά, φορολογικά, ασφαλιστικά) αλλά και εν’ όψει των επικείμενων αλλαγών στη Εκπαίδευση, αναγκαία συνθήκη για την αποτελεσματικότητα του αγώνα είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ των εκπαιδευτικών και η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ στο συνδικάτο.

Σε ότι αφορά τους αυτόκλητους «εργολάβους» των αγώνων του κλάδου, τους εκφραστές του μηδενισμού και της μιζέριας, τους αφήνουμε - για μια ακόμα φορά - στον ιδεολογικό αυτισμό τους και στη πολιτική τους απομόνωση.